Piknik firmowy a przepisy prawne

Czym tak naprawdę są pikniki i inne tego typu imprezy? Zgodnie z Ustawą o kulturze fizycznej z dnia 18 stycznia 1996 r. art. 3. są „formą aktywności fizycznej, podejmowaną dla wypoczynku i odnowy sił psychofizycznych” – czyli rekreacją.

Już sam ten zapis powoduje, iż nasze postępowanie musi być związane z działalnością w obrębie kultury fizycznej i jej składowej czyli rekreacją ruchową.

W rozdziale 7 tejże Ustawy odnajdujemy interesujący zapis, o którym powinniśmy pamiętać: „Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki prowadzenia działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej, uwzględniając kwalifikacje osób prowadzących działalność w tej dziedzinie, ich prawa i obowiązki, oraz podstawowe założenia organizacyjne”. Wynika z tego jasno, iż przy organizacji eventów większość przepisów regulujących naszą działalność będzie pochodzić z tego właśnie Ministerstwa. Kolejny rozdział i kolejny zapis pozostawia trochę wątpliwości „Zorganizowane zajęcia w zakresie (…) rekreacji ruchowej mogą prowadzić osoby posiadające kwalifikacje zawodowe nauczyciela wychowania fizycznego lub uprawnienia w tym zakresie określone odrębnymi przepisami.” Tutaj może paść blady strach na nie jednego organizatora – skąd wziąć taką kadrę. Później postaram się to wyjaśnić. Jeden z ostatnich rozdziałów Ustawy  dotyczący „Zasady bezpieczeństwa w dziedzinie kultury fizycznej” nie pozostawia złudzeń  „Osoby prawne i fizyczne prowadzące działalność w sferze kultury fizycznej są odpowiedzialne za bezpieczeństwo, porządek i higieniczne warunki podczas imprez sportowych oraz zapewniają bezpieczne i higieniczne warunki uprawiania sportu, rekreacji ruchowej i zajęć rehabilitacyjnych ich uczestnikom” i dalej „Obowiązki organizatora imprezy masowej w zakresie bezpieczeństwa tej imprezy reguluje ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych” – obecnie znowelizowana z dnia 20 marca 2009 r. Niech ta Ustawa posłuży nam za kolejny punkt  naszych rozważań na temat prawnych podstaw organizacji imprez plenerowych.

Kiedy wspominamy o organizacji imprezy plenerowej, nie sposób zapomnieć o Ustawie o bezpieczeństwie imprez masowych z dnia 20 marca 2009. I nawet jeśli  art. 3. „Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) imprezie masowej  – należy przez to rozumieć imprezę masową artystyczno-rozrywkową, masową, imprezę sportową (…), z wyjątkiem imprez:

e) sportu powszechnego o charakterze rekreacji ruchowej, ogólnodostępnym i nieodpłatnym, organizowanych na terenie otwartym, f) zamkniętych organizowanych przez pracodawców dla ich pracowników” poniekąd zwalnia nas z obowiązku przestrzegania w/w Ustawy należy pamiętać, iż wciąż działamy w obrębie rekreacji ruchowej i podlegamy nie tylko cytowanym zapisom Ustawy o kulturze fizycznej, ale również Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 września 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków prowadzenia działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej. Jeśli ktoś miałby wątpliwości, rozwiewa je paragraf 1: „ Rozporządzenie stosuje się do osób fizycznych i prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, prowadzących w obiektach, na terenach zamkniętych i w środowisku otwartym, w sposób stały i sezonowy, nieodpłatnie i za odpłatnością, zorganizowaną działalność w dziedzinie rekreacji ruchowej w zakresie:

1)  zajęć, podczas których prowadzone są różne formy rekreacji ruchowej,

2) innych form aktywnego wypoczynku rekreacyjno-sportowego, a w szczególności: biwaków, obozów, rajdów, zlotów, spływów, turniejów, festynów i zawodów amatorskich. I dalej „ Prowadzący działalność w dziedzinie rekreacji ruchowej (…) jest obowiązany do:

1) opracowania regulaminu zajęć oraz zapoznania z nim uczestników tych zajęć,

2) wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za przebieg zajęć, posiadającej kwalifikacje zawodowe, o których mowa w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej, zwanej dalej "ustawą",

3) ubezpieczenia uczestników zajęć od następstw nieszczęśliwych wypadków na zasadach ogólnych,

4) zapewnienia uczestnikom rekreacji ruchowej warunków bezpieczeństwa oraz warunków sanitarno-higienicznych określonych w odrębnych przepisach,

5) zapewnienia uczestnikom rekreacji ruchowej bazy rekreacyjno-sportowej odpowiedniej dla formy prowadzonych zajęć,

6) dopuszczenia do uczestnictwa w zajęciach wyłącznie osób posiadających zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do udziału w tych zajęciach lub które złożą podpisane własnoręcznie, a w przypadku osób niepełnoletnich przez przedstawiciela ustawowego, oświadczenie o zdolności do udziału w zajęciach rekreacyjnych.” Już te zapisy wzbudzają przyspieszone bicie serca niejednego organizatora  i rodzące się pytanie – czy muszę od każdego uczestnika wymagać ww. oświadczeń? Sprawa w przypadku imprez plenerowych jest dość kłopotliwa, jednak mając na uwadze poniższe zapisy, „Prowadzący działalność dostarcza uczestnikom zajęć rekreacyjnych, przed ich rozpoczęciem, regulamin uczestnictwa w tych zajęciach (…)” najlepszym wyjściem oprócz przekazania pełnych informacji zleceniodawcy jest poświęcenie przysłowiowych 5 minut przed rozpoczęciem zajęć i zebranie podpisów pod prostym regulaminem uczestnictwa.

Przemysław Płoskonka

Menaging Direktor Escape.waw.pl oraz wykładowca AWF Warszawa w Zarządzie Turystyki Aktywnej i Kwalifikowanej.